[In reply to Amiryari68]
خواب يك فرآيند غيرفعال نيست بلكه يك تغيير حركت است. ذهن و بخش هايي از جسم مثل قلب و سيستم تنفسي و بخشي از مغز فعال هستند.
اما جسم به آرامش و سكون مي رود. بنابراين ما به خواب به عنوان يك فرآيند فعال نگاه مي كنيم نه يك فرآيند ايستا و متوقف. بچه ها در خواب پردازش مي كنند بنابراين لازم است كه به اندازه ي كافي بخوابند و با كيفيت و خوب به خواب بروند. چون بد خوابيدن باعث ناآرامي و بد خلقي و پايين آمدن يادگيري كودك مي شود.
خوابيدن مثل همه ي فعاليت هاي انسان اكتسابي است. خواب انسان غريزي است اما مهارت خوابيدن يادگيري است. همه حيوانات به محض اين كه هوا تاريك مي شود از روي غريزه مي خوابند و همه مثل هم هستند چون از يك مركز غريزه هدايت مي شوند و مثل هم رفتار مي كنند.
نا آرامي كودك به دليل نداشتن ريتم است. ريتم به كودك امنيت مي دهد. كودك زير6 سال درك انتزاعي و تجسم ندارد و نمي داند فردا چي در انتظارش است؛ وقتي بي موقع مي خوابد و بي موقع بيدار مي شود، كلافه مي شود. خواب كودك بايد ريتم داشته باشد و سر يك ساعت بخوابد و سر يك ساعت بيدار شود.
اين كه ما بچه ها را آزاد مي گذاريم كه هر ساعتي خواستند بخوابند و از آن طرف هر ساعتي دلشان خواست بيدار شوند، نه تنها به آرامش كودك كمك نمي كند بلكه او را نا امن مي كند. از اين طرف بوم هم نيفتيد كه خانه را تبديل به پادگان كنيد و سر ساعت سوت بزنيد اما بين 10- 9 شب كودك بايد بخوابد.
