مرگ فقط به ازکارافتادن قلب و از بیان رفتن قوای بدنی نیست. همچنان که زندهبودن فقط به کار کردن مغز و مشاعر جسمانی نیست.
مردۀ واقعی کسی است که ایمان و حیات معنویاش از بین رفته است (الْکَافِرُ مَیِّتٌ)[1]
زندۀ واقعی هم کسی است که حیات روحانیاش پابرجاست:
«وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ»[2]
هرگز گمان مبر کسانى که درراه خدا کشته شدند، مردگاناند! بلکه آنان زندهاند و نزد پروردگارشان روزى داده میشوند.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[1] تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهره، ص 638
[2] سوره آلعمران، آیه 169