در معنویت اسلام بنیان، خدا زنده، حاضر، نزدیک و در دسترس(بقره، 255، حدید، 4) است، او شاهد حتی نجواهای آهسته و دانای هر چه در جهان و برآورنده نیازها و در حال رتق و فتق امور مخلوقات است(انعام، 164) و ما و همه موجودات هستی، در جغرافیای عبودیت او هستیم. چنین حضور درخشان و پر فروغ و بی مانندی، جهان زندگی معنوی ما را می سازد و ما را به زندگی مشتاق و امیدوار می کند. این حضور همه جانبه و تاثیرگذار، جایی برای توجه و تکیه به غیر نمی گذارد. با این حساب، رفتن در پی هر معنویتی بدون مرکز قراردادن خدا، امری بی معنا و افتادن در گمراهی است.