داشتنِ تصوری درست از سرشت خدا و کارها و عکس العمل های او برای زندگی ما خیلی مهم است. مثلا وقتی میگوییم: «خدا مهربان است»، یعنی رفتارش با ما مهربانانه است. اصلا ما اگر با کسی بخواهیم دوست شویم، باید او بشناسیم و نام های خدا، به ما کمک می کنند تا بهتر بشناسیم(به معنی کی رسد مردم گذر ناکرده بر اسما)، تا راحت تر با او زندگی کنیم؛ و گرنه زندگی با خدای مرده و بی صفت و خدایی که بود و نبودش، دخلی به زندگی ما ندارد، چه فایده؟ اون اصلا خدای ما نیست. علاوه بر آن، شناخت نام هایش، باعث می شود خودمان را بهتر بشناسیم و بفهمیم چطور باید رفتار کنیم. رفتار ما، تجلی کمال خداست و توجه به او، انگیزه رفتارِ درست به ما می دهد.