عرفه یعنی شناخت و اعتراف به گناهان،
بدون حضور در عرفه مناسک حج کامل نمی شود
خداوند انسان را به صحرای عرفه می‌خواند تا انسان به گناهای خود اعتراف کند و خداوند هیچ کس را بدون آمرزش از این صحرا بیرون نمی‌فرستد، از این رو عرفه را روز عید نیز می‌دانند چون انسان در آن گناه نمی‌کند.
عرفات منطقه‌ای وسیع است به وسعت 18 کیلومتر مربع در شرق مکه؛ این منطقه وسیع به شکل کوه‌هایی که به شکل نیم دایره درآمده مشخص شده است.
حجاج بیت الله الحرام در روز 9ذی الحجه از ظهر در این منطقه حضور پیدا می‌کنند که این حضور «وقوف» نامیده می‌شود، این حضور بسیار مهم است تا جایی که گفته می‌شود تمام حج عرفه است، از نظر مناسک حج؛ عرفه بسیار مهم است به طوری که اگر کسی این وقوف را نکند حج او کامل نیست.
قریش در زمان حج به این منطقه اهمیت نمی‌داد و پیامبر اکرم(ص) این گوش زد را به حاجیان کرد که چنانچه کسی به این مناسک حج نرود حج او کامل نخواهد بود، در پیش از اسلام هم کفار در این منطقه توقفی نداشتند.
عرفات در خارج از محدود حرم است و وقوف از خروج نسبت به حرم رخ می‌دهد و سپس بعد از عرفه به خانه خدا برمی‌گردند.
نام گذاری این مکان
وقتی جبرئیل مراسم حج را به آدم یا ابراهیم خلیل آموخت گفت آیا اعمال حج را شناختی؟، برخی معتقدند که وقتی حضرت آدم و حوا هبوط کردند در این منطقه بود، عرفات از زمانی به این نام شناخته شده که مردم برای اعتراف گناهان خود به این منطقه سر می‌زدند.
امام صادق(ع) در خصوص نامگذاری عرفه فرمودند«جبرئیل در ظهر عرفه به ابراهیم(ع) گفت به گناه خود اعتراف کن و اعمال حج را بشناس»، درواقع عرفات را به خاطر این سخن جبرئیل نامگذاری کردند زیرا اعتراف به گناهان است.
براساس برخی دیگر از روایات روز عرفه جایگاه مهمی در آداب و مناسک دینی بخصوص در مناسک حج دارد. محل عرفه جایی است که براساس روایات حضرت آدم در این مکان از گناه خود توبه کرده است، به همین جهت یکی از وجوه تسمیه نامگذاری این رو توجه خاص خداوند به همه انبیای الهی است. به این دلیل است که در سیره انبیا و پیامبر(ص) به این روز و محل عرفه اهمیت خاصی داده شده است و دعا و تضرع به درگاه خدا در روز عرفه بسیار مهم است.
برخی هم عرفه را به خاطر کوهی که این منطقه را از دیگر منطقه مستقل کرده است به این نام گذاشته‌اند، جمع این اظهارات می‌تواند درست باشد اما اصل این منطقه به نام عرفه به این خاطر است که مؤمنان در این منطقه جمع می‌شوند و به گناهان خود اعتراف می‌کنند.
