وقتی سوار قطار می شیم، تا رسیدن به مقصد بدون اینکه اختیاری در تنظیم سرعت یا تغییر مسیر داشته باشیم، در حرکتیم و با سرعت پیش می رویم.
تنها اختیاری که داریم انتخاب مقصد است.
آیا به خاطر راحتی قطار و داشتن امکانات بیشتر، قید مقصد مورد نظر رو می زنیم و مقصد نامعلومی رو در پیش می گیریم؟
زندگی در این دنیا هم دقیقا مثل قطاریست، که هر روز نزدیک تر به ملاقات پروردگار می شود؛ بدون اختیاری برای جلوگیری از آن.
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ1
ما اختیار انتخاب نوع ملاقات رو داریم.
ملاقاتی که می تونه آسایش2 رو برامون به ارمغان بیاره یا عذابی الیم3.
انتخاب کنیم از مومنین باشیم یا از مکذبین
-------------------------------------------------------------------------------------------------
منابع:
سوره انشقاق، آیه 6: ای انسان البته با هر رنج و مشقت (در راه طاعت و عبادت حق بکوش که) عاقبت حضور پروردگار خود می‌روی.
همان، آیات 7-9: فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ / فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا / وَیَنْقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا: اما آن کس که (در آن روز) نامه اعمالش به دست راست دهند. آن کس بسیار حسابش آسان کنند. و او به سوی کسان و خویشانش (در بهشت) مسرور و شادمان خواهد رفت.
همان، آیات 22 و 24: بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ / فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ: بلکه آن مردم کافر (قرآن خدا را) تکذیب می‌کنند. / پس آنها را به عذاب دردناک (دوزخ) بشارت ده.
