منفعت طلب نباشیم
یکی از آسیب های دینداری جامعه اسلامی، منفعت طلب بودن است. یعنی به بعضی از آموزه های دینی عمل می کنند و به بعضی دیگر عمل نمی کنند. این گونه رفتار در قرآن کریم مورد نکوهش قرار گرفته است. «أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْض؛ آيا به بعضى از دستورات كتاب آسمانى ايمان مى آوريد، و به بعضى كافر مى شويد؟!»[1]
هر چند آیه فوق در مورد یهود صدر اسلام است[2] اما واضح است که بر هر انسان منفعت طلب ، صدق می کند.
مثال: برخی افراد به هر وسیله ای(زبان، قلم ...) در پی تخریب برخی از آموزه ای دینی (نماز و روزه) هستند؛ در حالی که همان افراد، بیشترین تبلیغ را مثلا در مورد ازدواج دارند. به طوری که موقع ازدواج کردن، والدین خود را تحت فشار می گذارند که؛ چرا شما به وظیفه دینی خود عمل نمی کند و از این قبیل سخنان. این افراد از این نکته غافل هستند که خدای دستور دهنده به نماز و روزه، همان خدای دستور دهنده به ازدواج است. به همین دلیل است که خدا خطاب به پیامبرش می فرماید: «وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها؛ خانواده خود را به نماز فرمان ده؛ و بر انجام آن شكيبا باش.»[2] یعنی ای پیامبر خانواده خود را ــ که نهاد خانواده یکی از سنت های من است ــ به نماز امر کن. بنابراین خانواده و نماز در کنار هم آمده اند و این توجه ما را می طلبد.
موید دیگر: در اکثر خطبه های عقد از زبان عاقد، این حدیث امام صادق(علیه السلام) گفته می شود: «ركعتان يصليهما متزوج أفضل من سبعين ركعة يصليها غير متزوج؛ دو رکعت نماز که شخص متاهل می خواند، از هفتاد رکعت نماز شخص مجرد افضل تر است.»[3]
البته مثال های فراوانی در این مورد می شود زد؛ ولی لب کلام این است که؛ نباید ما با آموزه های دینی به نحو گزینشی رفتار کنیم، که فردای قیامت از این رفتار ما بازخواست خواهند کرد.
پی نوشت
1ــ بقره/85
2ــ تفسیرنمونه، ج1، ص328
3ــطه/132
4ــ بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج100 ؛ ص219