محبت پروردگار ، هماهنگ با رحمت ، عدالت و حکمت اوست و تمامی احکام و آداب الهی ، مبتنی بر حکمت ، عدالت و رحمت است.
آری خداوند مهربانتر از مادر است واین امری قطعی و حتمی ست ؛ بلکه مهر و شفقت والدین و دیگران ، جلوه هایی از لطف و عنایت الهی ست چرا که وی اینهمه عطوفت و رأفت در ذهن و ضمیر والدین نهاده تا آنان در جهت رشد و شکوفایی فرزندان خود بکار بندند.
اما تفاوت عمده و عمیق بین محبت الهی و غیرالهی اینستکه ؛
محبت والدین غالبا احساسی بیش نیست ودر برخی موارد برخلاف حکم عقل و مخالف حقیقت و عدالت است در حالی که هرگز رأفت و رحمت الهی از حکمت و عدالت و سنت های حکیمانه پروردگار در نظام آفرینش جدا نیست.
به همین رو نباید در اجرای عدالت و حقیقت ، عواطف و احساسات را به قضاوت کشاند ؛ چه آنکه خود موجب ظلمی بزرگتر و ستمی مضاعف میگردد.
بعلاوه خداوند ، افراد قابل و لایق را از طریق شفاعت ، توبه و توقف در مواقف برزخ و محشر ، مورد لطف و عنایت خویش قرار میدهد.
@nasimemohabbat_com
