مکارم اخلاق
پيامبر صلى الله عليه و آله: إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ.
براستى كه من براى به كمال رساندن مكارم اخلاق مبعوث شده ام.[1]
امیرالمومنین علی ( علیه السلام ) در قسمتی از خطبه 33 نهج البلاغه، بعثت پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) را چنین توصیف می کند:خداوند پاک، محمد(صلی الله علیه وآله) را به پیامبری فرستاد در حالی که میان عرب کسی نبود که کتابی خوانده، یا دعوی پیامبری کرده باشد.
پس محمد(صلی الله علیه وآله) آنان را رهبری نمود، به جایی که باید نشانید، و به عرصة رستگاریشان رسانید. تا احوالشان چونان نیزه هایشان استقامت پذیرفت و جای پای استوار کردند، و سنگ هایی که بر آن ایستاده بودند از لرزش بازماند. به خدا سوگند، که من از افراد سپاه او بودم که به دشمن هجوم بردیم تا فرار کردند من نه ناتوانی نمودم و نه بیم به دل راه دادم. اکنون در این راه هم که می روم همانند راهی است که با فرستادة خدا(صلی الله علیه وآله) رفته بودم، امروز هم باطل را برمی درم تا چهرة حق از کنار آن آشکار شود. مرا با قریش چه کار؟ به خدا سوگند آن زمان ها که کافر بودند با ایشان جنگیدم، اکنون هم به خاطر انحرافشان با ایشان پیکار می کنم، و همان گونه که در زمان فرستادة خدا(صلی الله علیه وآله) رویاروی آنان بودم امروز نیز مقابل ایشانم. به خدا قسم قریش کینه ای از ما ندارد جز آنکه خدا ما را بر آنان برگزید، و آنان را در زمرة خود در آوریم، پس چنان بودند که شاعر گفته:«به جان خودم سوگند که بامدادان پیوسته شیر خالص نوشیدی، و سرشیر و خرمای بی هسته خوردی. ما این مقام عالی را به تو دادیم و تو مقامی نداشتی، ما بودیم که پیرامون تو اسبان کوتاه مو و نیزه ها فراهم ساختیم»[2]
پی نوشت:
[1]. مکارم الاخلاق ص8.
[2]. نهج البلاغه، ترجمه محمد مهدی فولادوند، ص 56ـ57.
---------------------------------------
ادامه مطلب در ویژه نامه مبعث پیامبر رحمت:
پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله
