سلام بانوی من
مدتی ست که برای نوشتن از شما، دلم دنبال بهانه می گردد، میلاد شما علت زیبایی ست برای نوشتن.
چه بگویم از شما که سالهاست ما مستاجر وشما صاحبخانه ی ما هستید، ما مجاور و شما همسایه ی ما هستید.
کریمه ی اهل بیت(ع) ! از کرامت شما بگویم؟ که برخلق آشکار است، یا از عفت وعصمتتان بگویم؟که نام زیبایتان گواه آن است.
زبان در وصف شما قاصر است معصومه جان! شما که چهار معصوم ما را به زیارت شما سفارش کرده اند.
دخترباب الحوایج(ع) ! پنجره فولاد شما، دستهای ما را به شبکه های پنجره فولاد امام رضا(ع) وصل می کند چون ایشان فرموده اند که هرکس معصومه(ع) را درقم زیارت کند گویا مرا زیارت کرده است.
عمه سادات! من نام دخترم را فاطمه نهادم که از آتش کبر وگناه جدا ماند ومعصومه نهادم که پاکی را بیاموزد و او را فاطمه معصومه خطاب کردم تا الگویش شما باشی.
بانوی من! مثل همیشه دستهای پر نیازم به سوی شما که بی درخواست می بخشید و بی خواهش می پذیرید، بلندست، پس پذیرا باش.
میلاد حضرت معصومه(س)مبارک باد.
