نام خداوند
بسم الله الرحمن الرحیم
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا
و نام خدایت را صبح و شام (به عظمت) یاد کن.
سوره انسان آیه 25
کافی است در آنچه خلق شده است ذره ای تفکر کنیم، اگر یک شخص تنها یک مارک و یک وسیله را تولید می‌کند یا مخترعینی که در طول تاریخ اختراعاتی از جمله برق و تلفن و... داشتند یا هنرمندان و شعرا، یا بخشندگانی چون حاتم طایی، به سبب کارهایشان نامشان باقی است و از آنها به لطف بزرگی یاد می‌شود، پس نام خدایی را که خالق همه هستی است، مهربان ترین وجود در عالم بخشنده ترین و تواناترین، حی لایموت، رازق همه هستی و بی نهایت صفات نیک دیگر را داراست، اینچنین وجودی نامش باید چگونه برزبان جاری شود؟ آیا سزاوار نیست روز و شب نامش به عظمت و حمد و ستایش بر زبان آید؟
