در پاره‌ای از اوقات زمانی که انسان را بین دو چیز مخیَّر قرار می‌دهند، سعی می‌کند آن‌چیزی را برگزیند که منفعت آن بیشتر است و به صلاح او باشد طوری که یا ضرری نکند یا ضرر کمتر را برگزیند.
زمانی که به آثار وارد شده از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم این معنا را دریافت می‌کنیم که فرزندآوری پاداشی بس بزرگ دارد به طوری که هم ایشان داشتن یک فرزند را از آن‌چه که خورشید بر آن تابیده را برتری می‌بخشد و داشتن یک کودک را بر همه‌ی آن‌ها ترجیح می‌دهد؛ پس انسان دین‌دار با فرزندآوری، پاداشی به دست می‌آورد که ارزش آن از آن‌چه خورشید بر آن تابیده که انحصار در زمین مدارد، فزون‌تر است؛ و روشن است که مسلمان دین‌دار چنین پاداشی را بر مشکلات مادی پیش رو ترجیح می‌دهد.
قال رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: و لَمولود فی امتی خیر مما طلعت علیه الشمس (۱): نزد من یک کودک در امت من، از هر آن‌چه که خورشید بر آن تابیده است بهتر و برتر است.
پی‌نوشت:
۱) مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری، جلد ۱۴، صفحه ۱۵۳
