فرزند آوری نه تنها در دنیای انسان مؤثر است بلکه حتى در زنگدى اخروى او نیز تأثیر دارد؛ پس ممکن است که انسان دین‌دار در دنیا خطایی را مرتکب شده باشد ولی به سبب فرزند نیکوکردار او بخشیده شود؛ و البته چنین امری به دور از واقعیت هم نیست؛ چرا که آمده که:
روزی حضرت مسیح علیه‌السلام بر قبری گذر نمودند، دیدند که صاحب آن عذاب می‌بیند، سال دیگر که از آنجا گذر نمدند، دیدند که صاحب قبر عذاب نمى‌بیند!
به خدا عرض کردند که: خدایا! علت آن چیست که سال گذشته عذاب می‌دید و امسال خیر؟!
پاسخ داده شد که: او فرزند نیکو کرداری داشت که راه و جاده‌ای را تعمیر کرد و یتیمی را پناه داد و به سبب کارهای فرزند نیکو کردار او، ایشان را بخشیدم.(۱)
از آثار اخروی فرزند آوری و دارا بودن فرزند نیکو کردار، بخشایش الهی است که نجات بخش و موجب رهایی انسان خواهد شد.
پی‌نوشت:
۱)امالی، شیخ صدوق، صفحه ۵۱۲
