با استناد به آیات و روایات فراوان، میتوان اذعان داشت که، انسان در بهره داشتن و نصیب داشتن از دنیا و مافیها و از آخرت و مافیها نقش کلیدی و اساسی دارد.
و اینگونه نیست که شخص بدون انجام هیچ کاری و فراهم نیاوردن هیچ مقدمه ای، بالاترین بهره مندی و نصیب را از دنیا یا آخرت داشته باشد.
و باید دانست: بهره و نصیب بیشتر و بهتر خواستن از منشأ اصلی اش یعنی خدا، هیچ منافاتی با نقش انسان، در به دست آوردن آن نیست، چرا که اختیار و نوع انتخاب انسان، یک علت ناقصه در این امر است.