شیخ صدوق درخصوص آیه مباهله از امام رضا روایت می کند:
وأما الثالثة : فحین میز الله الطاهرین من خلقه ، فأمر نبیه ( صلى الله علیه وآله ) بالمباهلة فی آیة الابتهال ، فقال عز وجل : قل یا محمد ( تعالوا ندع أبناءنا وأبناءکم ونساءنا ونساءکم وأنفسنا وأنفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الکاذبین ) ( 1 ) فأبرز النبی ( صلى الله علیه وآله ) علیا والحسن والحسین وفاطمة ( صلوات الله وسلامه علیهم ) وقرن أنفسهم بنفسه ، فهل تدرون ما معنى قوله عز وجل : ( وأنفسنا وأنفسکم ) ؟ قالت العلماء : عنى به نفسهم . فقال أبو الحسن ( علیه السلام ) : غلطتم ، إنما عنى بها علی بن أبی طالب ( علیه السلام ) ، ومما یدل على ذلک ، قول النبی ( صلى الله علیه وآله ) حین قال : لینتهین بنو ولیعة أو لأبعثن إلیهم رجلا کنفسی ، یعنی علی بن أبی طالب ( علیه السلام ) ، فهذه خصوصیة لا یتقدمه فیها أحد ، وفضل لا یلحقه فیه بشر ، وشرف لا یسبقه إلیه خلق أن جعل نفس علی کنفسه ، فهذه الثالثة
این خصوصیتی است که کسی در این خصوصیت بر امیرمومنان علیه السلام پیشی نگرفته و احدی در آینده نیز به او ملحق نمی شود. قرار گرفتن امیرمومنان علیه السلام به منزله جان رسول الله صلی الله علیه و آله ، شرافتی است که هیچ بنده ای در این باره بر او [حضرت علی علیه السلام] سبقت نگرفته است .
الأمالی الشیخ الصدوق ،صفحه618 ، وفات : 381 ، ناشر : موسسه الاعلمی للمطبوعات
