به‌هرحال مبلغ دینی در امور روزمره و غیرتخصصی خود به دیگران احتیاج پیدا می‌کند و این فرصتی است برای جذب و برقراری ارتباط باکسانی که علاقه‌ای به حضور در مسجد و محضر مبلغ ندارند یا حضورشان بسیار کم‌رنگ است.
مشورت کردن با مردم، مخصوصاً کسانی که در موضوع خاصی مهارت دارند، علاوه بر اینکه نوعی از تضارب آراء و استفاده از عقل، تجربه و دانش دیگران است، موجب شخصیت دادن به مشاور و جلب محبت
وی است. مشورت در تقویت عزت‌نفس به‌ویژه در کودکان و نوجوانان تأثیر فوق‌العاده‌ای دارد. مشورت به‌قدری مهم است که خداوند از پیامبرش می‌خواهد با مردم مشورت کند: «وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ؛ در کارها با آن‌ها مشورت کن».[1]
امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) نیز در مورد مشورت می‌فرمایند:
«مَا تَشَاوَرَ قَوْمٌ إِلَّا هُدُوا إِلَی رُشْدِهِمْ؛ هیچ گروهی مشورت نکرد؛ مگر اینکه به این وسیله به‌سوی رشد و کمال هدایت شدند.»[2]
[1]. آل‌عمران 159.
[2]. تحف العقول، النص، ص: 233
