زرتشتیان فروهر را نمادی مختص به خودشان می دانند.
اما چهره پیرمرد سال خورده در فروهر اشاره به شخص نیکوکار و یکتاپرستی دارد که رفتار و ظاهر مرتب و پسندیده اش سرمشق و الگوی دیگر مردم است.
آنچه در نقش رستم و تخت جمشید حک شده، پیرمرد با لباس و کلاه پارسی است. اما در بیستون پیرمرد نیکوکار لباس و کلاه آشوری بر تن دارد از چهره یاین اثر کاملا واضح است که او ماهیتی غیر پارسی دارد.
تصویر دیگر که نشان میدهد این نماد مخصوص زرتشتیان نیست، نقشی دیگر از نماد فروهر در موزه لوور فرانسه است که در این نقش نه از دایره در دست پیرمرد که نشان پیمان با پروردگار است خبری هست و نه از چهره پیرمرد سالخورده و نیکوکار.
به همین علت نمی توان گفت که این نقش نشان دین زرتشت است. حتی ساسانیان که یک حکومت دینی بر پایه ی زرتشت بودند هیچ وابستگی به فروهر نداشتند.
راه راستی، سید حسن فاطمی، ص 78
معجزه زرتشت از زبان رئیس انجمن موبدان زرتشتی
