كتمان حقیقت، كتمان علم از جانب خواص آگاه به ویژه عالمان و سکوت در برابر بی عدالتی و ظلم و تبعیض و گناه، یكی دیگر از عوامل سیاسی و فرهنگی زمینه ساز گناه است كه موجب انحراف و برچیده شدن حق و ارزش ها در جامعه می شود، لذا قرآن شدیداً از آن نهی كرده است:
«و لا تَلْبسُوا الْحقّ بِالباطِل و تَكتُموا الْحقّ و اَنتُم تَعلَمون» [۱]
«وحق را با باطل نیامیزید وحقایق را با اینكه می دانید، كتمان نكنید. »
و در آیه ۱۵۹ همین سوره، كتمان كنندگانِ حق مشمول لعن خدا و لعنت كنندگان قرارگرفته اند.
رسول اكرم صلی الله علیه و آله فرمودند:
«من سُئل عن علم یعلمه فكتم لجم یوم القیامة بلجام من نار» [۲] «هر گاه از دانایی چیزی سؤال شود ولی او با اینكه جواب پرسش را می داند كتمان كند، در قیامت افساری از آتش بر دهان او زده شود. »
[۱] . بقره / ۴۲
[۲] . مجمع البیان / ج ۱ ص ۲۴۰، سفینة البحار / ج ۲ ص ۴۷۰
منبع: گناه شناسی . ج۱، ص: ۶۶
