یکی از برنامه هایی که استعمار برای کشورهای مستعمره خود پیاده می کند نیازمند نگه داشتن آن کشور است. اما گاهی کشورهایی که استعمار می شوند کشورهایی ثروت مند هستند و در فقر نگه داشتن این کشورها سخت است، اینگونه کشور ها اگر استعمار بشوند بهترین بازار را می توانند برای کشور های استعمار گر ایجاد کنند، ایران یکی از کشورهایی است که روزگاری مستعمره آمریکا بود . این مستعمره برای آمریکا بسیار مهم بود. آمریکا در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه منافع زیادی داشت و بهترین نگهبان آمریکا دولت پهلوی بود. اما آمریکا هیچگاه به این قانع نبود و مزد این خدمت را بسیار خوب به پرداخت می کرد. آمریکا برای این نگهبان خود نه تنها امکاناتی نمی داد بلکه به هر صورتی که می توانست ثروت ایران را به حساب های بانکی و اقتصاد خود جاری می کرد، شاید خیلی برای جوانان ما عجیب باشد و شاید این ضعف رسانه دار ها باشد که این نکات را کم گفته اند. نفت یکی از ثروت هایی بود که به ارزانی به امریکا فروخته می شد و چاههای آمریکا به قیمت پایینی لبریز از نفت خام ایران می شد اما آمریکا این نگهبان و نوکر خود را بیش از این ها باید استعمار می کرد. پول ناچیزی که آمریکا به ایران می داد هم باید به نحوی به اقتصاد آمریکا بر می گشت، امروزه ایران از چند محصول حداقل به خوبی بهره می برد، محصولاتی مانند گندم ، برنج و تخم مرغ ساده ترین محصولاتی هستند که در ایران تولید می شوند، البته ساده بودن به دلیل جغرافیای خوب ایران است نه زحمت نداشتن این محصولات، اما جالب اینجاست که در دوران پهلوی آمریکا ، این محصولات را به قیمت گران و گزاف به شاه پهلوی می فروخته است، جالب تر اینکه شاه در اعترافی اعلام می کند که آمریکا این محصولات را به چند برابر قیمت به ما می فروشد، شاه در نطقی می گوید که گندمی که 100 دلار قیمتش بوده است 1200 دلار از آمریکا خریداری می شده است، این اعتراف از شاه بسیار مهم است، برنج های آمریکایی هم جای برنج مرغوب ایران را گرفته بود. برای تولید تخم مرغ هم نه تکنولوژی مناسب وجود داشته است نه نیروی انسانی کافی. این آماری است که در دوران پهلوی هم پخش شده است و به هیچ وجه قابل انکار نیست، انسان با شنیدن این آمار ، تعجب می کند از گفتار بعضی از افراد ساده و غافل که گاهی در صف نانوایی یا در تاکسی می گویند یاد دوران پهلوی به خیر . واقعا تعجب ندارد که کسی از دوران نوکری کشورش به دوران خوش یاد کند و دلتنگ آن دوران شود؟
