« ای مومنان ! از بسیاری از گمان ها پرهیز کنید زیرا برخی از گمان ها گناه است . و ( درباره دیگران ) تجسس نکنید ، و بعضی از شما غیبت برخی دیگر را نکند ، آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت مرده برادر خود را بخورد ؟ ( به یقین ) شما از آن کراهت دارید. تقوای الهی پیشه نمایید که خداوند توبه پذیر و مهربان است » [1] متعلق سه حکم یاد شده در آیه فوق ( اجتناب از گمان بد ، خودداری نمودن از جست و جو گری و دوری گزیدن از غیبت ) که هر سه از احکام اخلاق اجتماعی شمرده می شود ، به شدت به هم وابسته اند . زیرا گمان بد مقدمه و عامل محرک برای تجسس درباره دیگران است و جست و جو گری خود ، عامل کشف رازهای ناپیداو ئآشکارشدن عیوب نهانی مردم است که از مصادیق روشن غیبت محسوب می گردد . در پی نهی از این گناه بسیار بزرگ _ که نتیجه و ثمره دو گناه دیگر است _ برای مجسم ساختن قبح و زشتی بی مانند آن ، با ذکر یک مثال ، ریختن آبروی مومن از طریق غیبت را به مثابه خوردن گوشت بدن مرده او که زشت ترین و زننده ترین عمل انسانی است معرفی می کند . همچنان از آیه استفاده می شود ، مسلمان برای مسلمان همانند برادر نسبی ، و حیثیت و آبرویش همچون گوشت بدن او می باشد . امام صادق می فرمایند : اثر غیبت در تخریب دین شخص مسلمان ، از تأثیر بیماری خوره در درون سریع تر است .[2]
[1] سوره حجرات ، آیه 12
[2] کافی ، ج 2 ، ص 266 ، باب غیبت ، ح 1
