در رویکرد اعتقادی، نگاه به خانواده نگاه تجاری و کاسبکارانه نیست. هرگز افراد و اعضای خانواده در صدد قصاص و تلافی به بدی نیستند. نمی گویند چون تو بی احترامی یا بد اخلاقی کردی، من هم در پاسخ بی احترامی یا بد اخلاقی می کنم. چون شما منزل اقوام من نیامدی، من هم منزل اقوام شما نمی آیم، یا چون روز مادر برای مادر من هدیه نخریدی، من هم برای مادرت هدیه نمی برم و ......؛ این نگاه بازاری و معاملاتی، در خانواده دین باور و اعتقاد محور، جایی ندارد.
در خانواده اعتقادی، گفتارها و رفتارها، برای کسب پاداش و ثواب است. لذا هر کسی تلاش می کند تا ثواب بیشتری کسب نماید. اگر کسی از اعضای خانواده، بدی کرد یا خطایی مرتکب شد، پاسخ سایرین خوبی خواهد بود. چون در مقابل بدی، بدی کردن، خطا و دوری از سعادت و ثواب خواهد بود.
ِ پیامبر گرامی اسلام ص فرمودند: مردی که بر بداخلاقی همسرش صبر کند[1]، پاداش شکرکنندگان برای او محاسبه می شود. و خانمی که با همسرش مدارا و سازگاری نداشته باشد و کارهایی به او تحمیل می کند که قادر به انجام آنها نیست، خداوند از این زن هیچ حسنه ای قبول نمی کند و خدا با غضب با او مواجه می شود.[2]
[1] این که شخص بر بداخلاقی های همسر صبر کند، و اذیت و آزار او را تحمل کند و زندگی را با این گونه مسائل به تلاطم و ویرانی نکشاند، جز با خداباوری در زندگی و خانواده اعتقاد محور، با هیچ جیز دیگر قابل توجیه نیست.
[2] قال رَسُولُ اللَّهَ صلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، مَنْ صَبَرَ عَلَى خُلُقِ امْرَأَةٍ سَیِّئَةِ الْخُلُقِ وَ احْتَسَبَ فِی ذَلِکَ الْأَجْرَ أَعْطَاهُ اللَّهُ ثَوَابَ الشَّاکِرِینَ أَلَا وَ أَیُّمَا امْرَأَةٍ لَمْ تَرْفُقْ بِزَوْجِهَا وَ حَمَلَتْهُ عَلَى مَا لَا یَقْدِرُ عَلَیْهِ وَ مَا لَا یُطِیقُ لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ مِنْهَا حَسَنَةً وَ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ عَلَیْهَا غَضْبَان. من لا یحضره الفقیه ؛ ج4 ؛ ص16
