ترجمه صحیفه ادریس نبی (قسمت 33)
ای مردم! پرودگارتان همان است که در آسمان چراغ هایی را در جریان انداخت که با آنها در دل خشکی و وسط دریا راه را پیدا می کنید.
توضیح: بچه که بودیم فکر می کردیم زمین خیلی بزرگ است و ستاره ها چیزهای کوچکی در آسمان هستند. بزرگ که شدیم فهمیدیم ستارگان اجرام بسیار بزرگی هستند و ما پیش آنها یک نقطه بیشتر نیستیم. درست مثل خود آنها در کودکی ما.
در بچگی خوش بودیم که ستاره مان در آسمان را پیدا کنیم اما بزرگ تر که شدیم فهمیدیم با ستاره قطبی و دب اکبر و دب اصغر و صور فلکی باید شمال و جنوب مان را پیدا کنیم.
شاید بعد از بچگی و بزرگسالی دوره دیگری هم داشته باشیم که با دیدن ستاره ها و تفکر در عظمت شان خدا را پیدا کنیم. آن وقت می فهمیم الان هم افکارمان بچگانه است نسبت به درس هایی که می توانستیم از آنها بگیریم و نگرفتیم!
------------------------------------------------------------------------------------
(بحار/ج95/ص437)
