بسم الله الرحمن الرحیم
در جمعی نشسته بودیم که یکی از دوستان شروع کرد به تعریف خاطره ای از جوانی اش یکی از دوستان دائم بین صحبت هاش می پرید و حرف های دوستش را اصلاح می کرد، طوریکه اون بنده خدا، از ادامه خاطره منصرف شد بعد از اتمام جلسه و متفرق شدن دوستان، ازش پرسیدم: چرا اینقدر وسط حرف اون بنده خدا می پریدی؟ گفت: آخه بعضی جاها رو دروغ می گفت! گفتم: اولا که چون خاطره مربوط به قدیم می شد شاید فراموش کرده بود، ثانیا این خاطره نه باعث آبرو بردن از کسی می شد، نه به کسی ضرر و آسیب می رسوند، شما نباید این کار رو می کردی، میگن دروغ گفتن حرامه، راست گفتن که واجب نیست! بعضی جاها بهتره سکوت کنی تا دلی شکسته و احترامی ضایع نشه از قدیم گفتن جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت. بهتره هر موقع چیزی به ذهنمون می رسه اول در موردش فکر کنیم و همه جوانبش رو بسنجیم، بعد انجامش بدیم؛ نکنه با حرف ها و کارهامون باعث ناراحتی و کدورت بین مومنین بشیم.
