مراسم نامگذاري پيامبر اسلام روز هفتم فرا رسيد، « عبدالمطلب »، براي عرض سپاسگزاري به درگاه الهي گوسفندي كشت و گروهي را دعوت نمود و در آن جشن باشكوه، كه از عموم قريش دعوت شده بود؛ نام فرزند خود را « محمّد » گذارد، وقتي از او پرسيدند: چرا نام فرزند خود را محمد انتخاب كرديد، در صورتي كه اين نام در ميان اعراب كم سابقه است؟ گفت: خواستم كه در آسمان و زمين ستوده باشد، مردی یهودی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رفت و پرسید:« تو چرا شش نام داری: محمد، احمد، ابوالقاسم، بشیر، نذیر، داعی؟» پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در پاسخ او فرمود:« نام من « محمد » است چون من ستوده‌ی زمینیان هستم. (همه ساکنان زمین مرا می‌ستایند.) « احمد » هستم چون ستوده‌ی آسمانیان هستم « ابوالقاسم » نام دارم زیرا خداوند در روز پاداش مردم را دو قسمت می‌کند: آنان را که به من ایمان آورده اند وارد بهشت می کند و آنان را که به من کفر ورزیده اند در دوزخ می‌اندازد، نام من « داعی » (دعوت کننده) است به این دلیل که مردم را به دین پروردگار دعوت می کنم؛ نامم « نذیر » (ترساننده) است زیرا آن‌کس را که مرا پیروی نکند، از آتش دوزخ می‌ترسانم؛ و مرا « بشیر » (بشارتگر) می‌خوانند چون کسانی را که از من اطاعت کنند، به بهشت بشارت می‌دهم.»
منابع: بحارالانوار، ج 16، ص 94 --- الامالی، علل الشرایع، معانی الاخبار چهل حدیث از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)
