در خانه نشسته بودیم که خبر آمد اسرای جنگی را آوردنده اند و در شهر میچرخانند.
بر پشت بام رفتم، سرهایی جلویم بر افراشته بود، در چهره هایشان چیزی جز خاک و خون، مشخص نبود....چشمانم دیگر مثل جوانی سو نداشت تا بیشتر از این ببینم!
با آوردن اسرای خارجی، ناگهان عطر پیامبر در فضا پیچید، یاد پیروزی جنگ های زمان پیامبر (ص) افتادم... یاد آن دوران پر شور، کاش پیامبر (ص) زنده بود و میدید که چگونه امت اسلام هنوز در جنگ ها پیروز است!!!!