وضعیت ارتش رضاه شاه میر پنج در زمان تصرف ایران به وسیله ی متفقین
یکی از مسائلی که در هر کشور باید مستقلا به آن توجه شود، مسائل نظامی است، و این مزحک می نماید اگر شنیده شود که سربازان یک ارتش تا به حال تفنگ به دست نگرفته اند یا مهمات و آذوقه ای برای جنگ در کار نیست، به علاوه ی این باید سوال شود که مسئولین این کشور به چه کاری مشغول بوده اند.
در ادامه میخوانید که این وضعیت نا مناسب در دوران پهلوی به چه شکلی وجود داشته است:
رزم آرا و سرتیپ عبدالله هدایت هم با شدت و حرارت استدلال میکنند که ارتش ایران حتی نمی تواند یک ساعت مقاومت کند! رضا کمی بحث و تحقیق و سؤال و جواب می کند و متوجه میشود که فرماندهان ارتش در تمام این سالها برای آنکه اسلحه ها کثیف نشوند و یا معیوب نشوند و مهمات خرج و حیف و میل نشود چوب دستی به جای تفنگ به دست سربازها میداده اند و سربازها با چوب دستی و تفنگهای بدلی مشق میکردهاندا
همچنین به رضا میگویند که ارتش مهمات کانی که ندارند هیچ (!) حتی برای دو روز آذوقه هم در انبارهایش نیست.[1]
[1] تاج الملوک، ص293
