عدالت وسعتی دارد که باآن‌همه فضائل اخلاقی در جامعه نقش می‌بندند، با عدالت جا برای صداقت، امانتداری، مروت، غیرت و در یک‌کلام تمام فضائل اخلاقی باز می‌شود اما این‌همه تمام آثار عدالت ورزی نیست! این‌ها آثار طبیعی عدالت هستند که مردم خود آن‌ها را در روابط خویش ایجاد می‌کنند؛ بالاتر از این‌ها آثاری است که خدا بر این روابط عادلانه ترتیب می‌دهد. جامعه‌ای که سرشار از عدالت است مورد اقبال الهی واقع می‌شود و بر اساس آموزه‌های دینی برکات زمین و آسمان بر سر چنین جامعه‌ای فرود می‌آیند.[1]
[1] امام صادق (ع): «إِنَّ النَّاسَ يَسْتَغْنُونَ إِذَا عُدِلَ بَيْنَهُمْ وَ تُنْزِلُ السَّمَاءُ رِزْقَهَا وَ تُخْرِجُ الْأَرْضُ بَرَكَتَهَا بِإِذْنِ اللَّهِ؛ اگر عدالت در بین مردم برقرار شود بی نیاز می شوند و به اذن الهی آسمان رزق خود را نازل می کند و زمین برکات خود را خارج می کند.» وسائل الشیعه، ج15، ص153.
