به محض اینکه یک نوزاد از عالم رحم مادر وارد عالم دنیا می‌شود باید به سرعت آماده پاسخگویی به سوالات کلیدی پدر و مادرش باشد و در صورتی که جواب مناسب نداشته باشد، در دنیا باید آماده طوفانی از مشکلات باشد. البته سوالاتش نه شفاهی است و نه کتبی، بلکه وجودی و ساختنی و آوردنی است.
یعنی با نشان دادن پا و چشم و گوش و...به نگاه سوال آمیز و نگران والدینش به او جواب میدهد که لوازم مورد نیاز جهت لذت بردن از دنیا را دارد.
انسان وقتی از عالم تنگ دنیا وارد عالم وسیع آخرت می‌شود، اگر مومن باشد می‌تواند با نشان دادن پا و گوش و قلب مهربان و پاک و... به نگاه و چهره سوال آمیز فرشتگان آنجا پاسخ میدهد. او با این‌کار میفهماند که پاسپورت ورود به بهشت که قلب سلیم و پاک است را آورده است(۱).
مهربانی و مهرورزی کلامی و رفتاری با همسر و اعضای خانواده و پدرومادر نشان از پاکی دل است.
پی‌نوشت‌ها
۱.در روز قیامت كه مال و فرزندان سودى نمىبخشد، مگر كسى كه با قلب سليم و پاک به پيشگاه خدا آيد! سوره شعراء، آیه۸۸و ۸۹.
