پایان راه:
هر انسانی متناسب با باور های خود یک زندگی سعادتمندانه را برنامه ریزی می کند.
مثلا کسی که تفکر مادی گرایانه دارد تمام سعی خود را میکند که در زندگی چند روزه خود خوب لذت ببرد ، اما افرادی که موحدانه فکر می گنند ، زندگی و وجود خودشان را نابود شدنی فرض نمی کنند بلکه پس از این دنیا حساب و کتاب و آخرتی را باور دارند که برای رسیدن به رضایت و قرب خدای متعال باید تلاش کنند، لذا برنامه ریزی های خود را منتهی به دنیا نمی دانند به همین خاطر شخص مادی بزرگترین لذت را در حیات چند روزه خویش خلاصه می کند اما شخص مسلمان در شرایطی برای رسیدن به قرب خدای متعال همین حیات دنیوی را هم فدای قرب خدای متعال می کند چرا که دنیا و تمام لذت های زود گذر آن را اصیل نمی داند بلکه آنرا مقدمه وراهی برای رسیدن به بهشت می داند در همین زمینه قرآن کریم می فرماید :
که یعنی :اگر هم در راه خدا کشته شوید یا بمیرید ، ( زیان نکرده اید زیرا ) آمرزش و رحمت خدا ، از تمام آنچه آنها ( در طول عمر خود ، ) جمع آوری میکنند ، بهتر است! (۲)
پی نوشت :
- آیه ۱۵۷ سوره مبارکه آل عمران
- ترجمه آیت الله مکارم شیرازی
