#انسانم_آرزوست (۳)
المَعذرةُ برهانُ العقل
#پوزش_از_خطا ، دلیل خردمندی است.
انسان ها ، معصوم از اشتباه نیستند و بدون تعارف برای همه ی ما پیش می آید ، خطایی مرتکب شویم. پس بايد خودمان را آماده ی #اعتراف کردن به اشتباه و خطا بکنیم.
اين آمادگى مهم است ، حالا چه خطا بكنيم چه نكنيم. اين آمادگى كه : «اگر يك اشتباهى كردم ، با سربلندى و کمال ادب و بدون خجالت ، سرم را بالا بگیرم و بيايم جلوى همه بگويم من اشتباه كردم.»
اما کسی که اشتباهش را با توجيه درست مى كند ، اينجا واويلاست. زیرا با هر توجیه یک قدم از #انسانیت دورتر می شود.
اگر انسان خطاکار پيش خدا بگوید "اشتباه كردم" ؛ این اعتراف بسیار نیکوست يعنى به خداوند توجّه مى كند ، و در حال توجّه به خدا ، ديگر هیچ گناهی وجود نخواهد داشت.
اقرار به اشتباهِ خود ، شکستنِ غرور نیست ، بلکه نمایش #انسانیت است. «این آزادگی و جرأتِ اعتراف ، از چندین سال نماز شب خواندن ، بیشتر انسان را حرکت می دهد.»
امتحان کنیم ، متوجه می شویم...
«آدرس منابع»
(https://t.me/haghGroup/891)
@Hagh1441
