فلسفه آفرینش انسانها،عبادت و بندگی است. این موضوع در قرآن کریم است که خداوند میفرماید وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ (1) جن و انس را، جز براى پرستش و بندگى خود نیافریدم ؛ این موضوع و هدف بزرگ ، سر مشق همه رسولان الهی نیز بوده است در قرآن کریم میخوانیم : وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِى کُلِّ اُمَّةٍ رَسُولاً اَنِ اعْبُدُوا اللّهَ وَاجْتَنِبُوا الطّاغُوت(2) در هرامّتى پیامبرى برانگیختم که (به مردم بگویند:) بنده خدا باشید و از طاغوت بپرهیزید؛ این موضوع رو باید یاد آوری کرد که بندگی کردن برای خدا سودی به خدا نمیرساند بلکه نشانه عزت و سعادت انسان است و الا خداوند به بندگی ما نیاز ندارد و بی نیاز مطلق است (من نکردم خلق تا سودى کنم بلکه تا بر بندگان جودى کنم) اگر یک معلم به دانش آموزانش میگوید درس بخوانید ،سود این درس خواندن برای خود شاگردان است و برای معلم سودی ندارد.
1الذاريات 56 2 الاسراء12
