بسم الله الرحمن الرحیـم
پرسیدین چرا شیعه فقط دین غم و غصه و گریه و اشک و مراسم عزاست؟
پاسخ اینه که
اولا بهتره واقع بین باشیم چون ما فقط غم و غصه که نداریم. مراسمات شاد مثل ولادت اهل بیت هم که زیاد داریم.
دوم اینکه این غم و غصه جنسش با اشک دوران کودکی که واسه دل خواستنی های کوچیکه فرق داره. این غم و اشک، از روی عشق و عقله..ک به انسان نشاط میده.. و این لذت اشک برای رسیدن به ارزشها رو شیعه خوب میفهمه و دقیقا چون هدف زندگیش رشده.. تو این مجالسه که از نظر معنوی با امام ارتباط میگیره رشد می کنه.
دیگه اینکه براتون یه مثالی بزنم. به رود نگاه کنید.. مدام سر راهش به سنگها برخورد می کنه و موج و سر و صدا ایجاد میکنه اما یه دریاچه ثابت هیچ حرکت و شوری نداره. حرکت و شور شیعه هم تو همین مراسم شادی و عزاست..
جدای همه اینها تو مراسم عزا کلی چیزای دیگه هم هست.. یه کار تشکیلاتی.. یه اتحاد.. یه سیاست.. یه همدلی و محبت و عشق که هیج جا دیگه پیدا نمیشه..
