ما حق نداریم هیچ مخلوقی از مخلوقات خدا را به چشم حقارت ببینیم، حتی اگر آن مخلوق، بدترین باشد، حتی ما حق نداریم شیطان را به چشم حقارت ببینیم، حتی اگر ما مقامی متعالی داشته باشیم.
و این بدان دلیل است که این مخلوق، هرچه باشد، نشان از خالق خویش دارد، و مخلوق را حقیر دیدن، بی حرمتی به خالق است.
شیطان اگرچه خدا را نافرمان است، اما هرچه باشد مخلوق خداست، و هرچه باشد خدا را دارد، پس نباید به چشم حقارت او را بنگریم.
دلیل دیگر این است که، به چشم حقارت کسی را نگریستن، ریشه در تکبر دارد، که بدترین گناهان است و تعرض به حریم کبریایی حق تعالی است و نیز نشان از نقص در ایمان است و نشان از غفلت از خویش و خدای خویش دارد و نشان از نقصان در توحید و خداشناسی دارد.