آیا دوستان خدا از با خدا بودن خسته می شوند؟؟؟
آیا چون همیشه با خدایند مهمانی خدا در رمضان برایشان تکراری است؟
آیا رمضان فقط برای آنان که غریبه اند یا قهر کرده اند تازگی دارد؟
آیا اگر زیاد با خدا باشیم کم کم از خدا خسته نمی شویم؟
آیا کسانی که همیشه با خدایند تنوع و تفریح ندارند؟
امام صادق (ع) در کلامی عمیق فرمودند:
اگر مردم با فضیلت و ارزش معرفت خداوند عزیز و جلیل القدر آشنا بودند
به زیبایی ها و نعمت های دنیا که خداوند به دشمنان داده است
میل پیدا نمی کردند و زندگی دنیوی شان از خاک زیر قدم هایشان
کم ارزش تر بود و یقینا چنان از شناخت خدا لذت می بردند که
گویا همواره در بوستان های بهشت با دوستان خدا به سر می برند
همانا شناخت خدا همدم و مونسی است که هیچ وحشتی را باقی
نمی گذارد و در هر تنهایی همنشین و مونس انسان است.
شناخت خدا روشنی بخش هر تاریکی برطرف کننده ی هر ضعف
و شفا از بیماری است.
(کافی ج8ص247)
