چهارشنبه های سفید و فردوسی
فاطمه: مثلاً توی این بیت، «شیرین» که ملکه ایران هست، خودش رو و وظیفه و نقش زن رو این‌جور معرفی می‌کنه:
چنین گفت شیرین که ای مهتران
جهان گشته و کار دیده سران
به سه چیز باشد زنان را بهی
که باشند زیبای گاه مهی
یکی آنک با شرم و با خواستَست
که جفتش بدو خانه آراستَست
دگر آنک فرخ پسر زاید او
ز شوی خجسته بیفزاید او
سه دیگر که بالا و رویش بود
به پوشیدگی نیز مویش بود ...
اما الان چی؟! زن ایرانی رو تبدیل به چی کردن؟! یک ملکه ایرانی، میگه وظیفه زن اینه که خانه دار باشه؛ فرزند آوری داشته باشه و پوشیده باشه: «به پوشیدگی نیز مویش بود».
اما الان زن ایرانی رو دارن تبدیل به یک کالا می‌کنن؛ همونطور که زنان غربی رو تبدیل به کالا کردن. فرزندآوری رو که دیگه...
سیمین: ای بابا! بچه که کلا دست و پاگیره. یکی هم نصفش زیاده اما چه‌جوری زنان رو کالا کردن؟!
مرضیه: بحث فرزند که طولانیه. اما در مورد کالا شدن زن کاملاً واضحه؛ برای نمونه، فقط کافیه به تبلیغات کالا در کشورهای غربی نگاه کنید. زن‌ها رو چه‌جور وسیله کردن تا یک کالا به فروش بره. یا اصلاً یک چیز دیگه، می‌دونید چرا و چی شد که زن رو تبدیل به این موجود تبلیغاتی و کالا کردن؟!
معصومه: آفرین به شما با این معلومات! بحث جالب شد. نه بگو بدونیم.
زهرا: زمانی که غرب، رو به صنعتی شدن پیش رفت، کشورهای غربی سه چیز کم آوردن:
1- نیروی کار
2- مواد اولیه
3- ابزار کار
خب برای تهیه مواد اولیه، راه حلش به استعمار کشیدن کشورای دیگه بود. اما برای دو تای دیگه، زنان کار رو براشون آسون کردن.
معصومه: چه‌جوری؟!
زهرا: واضحه؛ زن‌ها رو وارد بازار کار کردن؛ نیروی کار تأمین شد.
سیمین: ای... چی بگم؟! راست میگه‌ها چه‌قدر راحت نیرو کار پیدا شد! خب بازار مصرف چی؟! البته معلومه دیگه...
زهرا: آره برای بازار کاملاً واضحه دیگه؛ الان زن‌ها به راحتی بازار مصرف رو تأمین می‌کنند. با خریدهاشون.
الهه: مگه فقط زن‌ها خرید می‌کنند؟!
زهرا: نه، اما بیشترین بازار خرید دست زن‌هاست. نمونه‌اش همین آزادی زن و بی‌حجابی.
ادامه دارد...
