همانگونه که می دانیم عمر هر یک از ما روزی به سر خواهد رسید و در منزلگاه قبر قرار خواهیم گرفت. همان گونه که انسان دوست دارد در این دنیا در آرامش و آسایش زندگی کند به طور قطع دوست دارد که در عالم قبر نیز در آسایش و آرامش باشد. اگرچه درگیری های دنیوی و تعلّقات دنیایی باعث شده که انسان این منزل گاه را فراموش کند و نسبت به اعمالش غافل باشد. امام هادي عليه السّلام در این باره مي فرمايد: الناس في الدنيا بالاموال و في الاخره بالاعمال.(1) دنياي انسان با مال و اموال تأمين مي شود و آخرت او با اعمال صالح
بنابراین لازمه این که انسان در آن دنیا از جایگاه خوب و نورانی برخوردار باشد باید نسبت به کسب فضائل اخلاقی و پیراستن خود از رذائل اخلاقی اهتمام داشته باشد و در درجه اوّل باید واجبات را انجام دهد و محرّمات را نیز ترک کند وسپس به مستحبات و مکروهات بپردازد.
امّا با این وجود اعمالی وجود دارد که خوب است انسان برای روشنی قبر به آنها عمل کند که انشاالله در جلسه بعدی به برخی از آنها می پردازیم.
منبع: مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، بيروت، موسسه الوفاء، 1404ق، ج75، ص369.
