چگونه به کاروان عاشورائیان برسیم؟
برای جواب به این سوال می توان از زاویه های مختلفی نگاه کرد ولی یکی از زیباترین پاسخ ها، سخنان امام علیه السلام در خطبه مکه است.
هرکسی حاضر است در راه ما از خون خویش بگذرد و جانش را در راه شهادت و لقای الهی نثار کند، آماده حرکت با ما باشد1.
کسی به قافله عاشورائیان می رسد که دل از دنیا بکند، هر چند در دنیا باشد.
« دل کندن از دنیا» صد شرط دارد و به راحتی حاصل نمی شود. هر چه رشته های تعلق بیشتر باشد ، امکان رسیدن به کاروان کربلا کمتر می شود.
نیاز نیست الان دنبال شهادت باشی، اگر دل از دنیا کنده باشی؛ در مقام شهدا هستی و مولا هر زمان که صلاح ببیند تو را به کاروان می رساند. مگر حبیب بن مظاهر پیرمرد کهنسالی نبود که به کاروان رسید؟ حبیب سال ها در مقام شهدا بود ولی صلاح او رسیدن به شهادت در سال های پیری بود.
امروز هم هستند محسن حججی ها، که دل از دنیا بریده و به کاروان رسیده اند.
آخرین گفتگوی او با فرزندش را با دقت گوش داده اید؟
« علی باید از برخی چیزها بگذری تا به چیزهای بزرگتری برسی»
کسی که دل به دنیا بسته و تمام همّ و غمّ او دنیا شده ، آنقدر به دست و پای خود زنجیر وصل کرده است که دیگر نمی تواند پرواز کند.
دنیا زدگان کم کم، دنیا پرست می شوند. هر روز درآرزوی چیز جدیدی خیال پروری می کنند.
اما رنگ امام علیه السلام رنگ دیگری است. رنگ خضوع و خشوع، رنگ خداپرستی ، رنگ ولایتمداری، رنگ آخرت خواهی ، رنگ عبودیت ومجاهدت و در دنیازدگی خبری از این رنگ ها نیست. باید به رنگ مولا دربیایی تا تو را همراه خود ببرد.
منبع:
1.لهوف، ص 53: الا و من کان فینا باذلاً سهجته مرطناً علی لقاء الله نفسه فلیرحل معنا
