در دین از گذر زمان و مساوی بودن حتی دو روز نهی شده و بیان شده؛ اگر کسی دو روزش با یکدیگر برابر باشد،او مغبون بوده و ضرر کرده است،برخی خصوصا در ایام تعطیلات نوروزی تصور می کنند منظور از دو روز برابر،یکسان بودن از حیث تفریحات مورد نظر بوده در حالی که این امر عملا ممکن نیست انسان هر روزه در حال تفریح و خوشگذرانی بیشتر باشد،بلکه منظور بهره وری بیشتر روحی از مدت زمان حیات است و قالب دنیا به گونه ای قرار داده شده که انسان بتواند از هر روز خود علاوه بر روز گذشته برای بهره روی روحی بیشتر تلاش نماید.