وقتی سرگذشت بعضی از کسانی که مرتکب قتل یا انواع جنایت شده اند را میشنویم، متوجه میشویم که این افراد اصلأ تصور اینکه مرتکب این جرم و جنایتها را شوند را هم نمیکردند ولی چون کنترل خشم و غضب خود را از دست داده اند، در یک لحظه دست به چنین کارهای جنون آمیزی زده اند؛ طوری که وبال سنگین آن گریبان آنها را گرفته است، در اختلافات خانوادگی، در مراودات روزمره، در برخوردهای دوستانه، در تعاملات کاری و اداری و در خیلی عرصه های زندگی نیز مسئله چنین است، وقتی انسان از روی خشم تصمیمی نسنجیده میگیرد و به آن جامه عمل میپوشاند، تا مدتها پشیمانی این رفتارش را خواهد کشید و چه بسا این پشیمانی ثمری نداشته باشد، از امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت‌شده که فرمودند: "إیاک والغضب، فأوله جنون وآخره ندم" برحذر باش از خشم؛ چراکه اولش دیوانگی است و آخرش پشیمانی.
(میزان الحکمة ج3، ص2265)
