آیا کسی هم وجود دارد که در قیامت در دادگاه خدا حاضر نشود؟ شهدای کربلا روشن ترین مصادیق این موضوع اند و امیر مومنان، علیه السلام، میفرماید که آنان در هیچ دادگاهی حاضر نمی شوند. [۱]
از آن حضرت نقل شده است که بعد از ظهر یک روز، ایشان به سرزمین کربلا رسیدند و به یارانشان فرمودند: پیاده شوید! در حالی که بسیاری از آنان نمی دانستند آن جا کجاست. حضرت فرمودند: امشب در این جا میمانیم. آنها هم ماندند و نماز صبح را به حضرت اقتدا کردند. وقتی آن حضرت سلام نماز را دادند، مشتی خاک از زمین برداشتند و آن را بو کردند و فرمودند:
خوشا به حال توای خاک! در روز قیامت کسانی از تو بیرون خواهند آمد که بی حساب به بهشت میروند.[۲]
کسانی را که بهترین نماز و عبادت را داشتند و بزرگ ترین پیروزی را در جنگ با هوی به دست آوردند چه به دادگاه؟ یزید به آنها گفت که اگر حسین را رها کنید، مال و منال بسیاری به شما میدهم و شما را به مقامهای بالای حکومتی میرسانم، اما آنها گرچه دارای همان تمایلات شدیدی بودند که همه مردم به مادیات دارند، دعوتش را نپذیرفتند و او را به باد تمسخر گرفتند.
خاکی که میخواهد بدنهای آنها را در آینده در آغوش بگیرد، آن چنان نزد امیرالمومنین، علیه السلام، با ارزش است که میفرماید: خوشا به حال تو ای خاک که جایگاه چنین انسانهایی هستی!
آن حضرت به مشتی خاک که نه عقل دارد و نه تکلیف و نه قلب، چنین میگوید؛ پس به آنان که ارتباط قلبی با ابی عبدالله دارند چه میگوید؟ ما نیز اگر به راستی میخواهیم آن دادگاهها را نبینیم، باید در مقابل هوای نفس بایستیم
پی نوشت:
[۱]:امالی شیخ صدوق، ص ۱۹۹، سید بن طاووس، ص ۳۳۵
[۲]: همان.