کرم بین و لطف خداوندگار
بچه که بودیم روز پدر که می‌شد، از پدرمان پول می‌گرفتیم تا برایش کادو –البته شما بخوانید جوراب!- بخریم!
پدرمان هم بااینکه متوجه این قضیه بود ولی با تمام حرص و خوشحالی این کادو را از دستمان می‌گرفت و کلی خودش را به‌اصطلاح سورپرایز نشان می‌داد! گویی که اصلاً پول این کادو را خودش نداده بود.
ای مهربان‌تر از پدر و مادرم! و این خدای کریم!
تو همان خدای کریم و مهربان هستی که انفاق بنده درراه خودت را «قرض‌الحسنه» نامیدی! بااینکه هم خود بنده و هم هر آنچه دارد از آنِ توست.
کرم بین و لطف خداوندگار که چه زیبا و کریمانه فرمود:
«مَنْ ذَا الَّذی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً»
کیست آنکس که به خدا قرض نیکویى دهد؟!
----------------------------------------------------------------------------------
(بقره، آیه 245)
