در این دریای پر تلاطم دنیا که موجهای ضلالت و گمراهی از هر سو به سویمان هجمه آورده است، کشتی نجاتی خود را به دل دریا زده و برای نجات ما به سویمان آمده است. فقط کافیست که همّت کنیم و به این کشتی نجات تمسک کنیم.
«الْفُلْکِ الْجَارِیَةِ فِی اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ یَأْمَنُ مَنْ رَکِبَهَا وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَکَهَا»[1]
آنان که کشتى روان در موجهای دریا هستند که هر کس بر آن سوار شود ایمن میگردد و هر کس سوار نشود غرق مى گردد.
[1] صلوات شعبانیه؛ مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج 2، ص 828