استفاده از فرصت های خوب، همواره سبب سعادت و پیروزی انسان می شود. این نکته در صحنه ی کربلا به طور چشمگیری، خود را نشان می دهد. استفاده حر بن یزید ریاحی از فرصت، و عدم استفاده ابن حر جعفی از فرصت، باید برای ما ارادتمندان سالار شهیدان درس باشد.
بدون شک یکی از عوامل سعادت حر بن یزید ریاحی، استفاده از فرصت همراهی با سلاله رسول خدا بود. او که به خوبی می دانست این فرصت را باید غنیمت دانست، از آن بهترین استفاده را به عمل آورد و فرموده مولای متقیان را آویزه گوش خود قرار داد. «الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ، فانتَهِزُوا فُرَصَ الخَیرِ؛ فرصت، چون ابر مى گذرد؛ پس، فرصت کار خوب را غنیمت دانید.»[1] آری حر از فرصت بدست آمده نهایت استفاده را به عمل آورد، و به تعبیر خودش در مقتل، هنگامی که خود را بین بهشت و جهنم مخیر می دید، بهشت را برگزید.[2] و در دنیا نیز نام نیکویی از خود به یادگار گداشت.
اما عبیدالله بن حر جعفی، با بهانه آوردن های سست، خود را از کاروان حسینی محروم کرد.[3] او بعدها پشیمان شد و در لشکر مختار برای خونخواهی سالار شهیدان قرار گرفت اما از این فرصت نیز استفاده نکرد و با خیانت به مختار، در کنار مصعب بن زبیر قرار گرفت و نهایتا هم عاقبت بخیر نشد.[4]
سخن آخر اینکه، استفاده از فرصت های خوب، یکی از درس های آموزنده کربلاست که ما همگان، مخصوصا ارادتمندان سالار شهیدان، باید خود را به آن متصف کنیم.
انشاالله.
پی نوشت ها
1- جامع أحاديث الشيعة، آیت الله بروجردي،ج14، ص317.
2- لهوف سید بن طاووس، ص128.
3- . فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 130-132.
4- تاريخ طبري، ج 4، ص 307.
