خدا بحضرت موسى وحى فرستاد که اى موسى زینتى ندارند زینت کنندگان که براى من در دنیا بهتر از پارسائى باشد و کسى بمن نزدیک نمى شود مگر بوسیله ورع از ترس من و کسى نمی تواند مانند اشک ریختن از خوف من مرا عبادت کند موسى عرضکرد خدایا پاداش آنان چیست در مقابل این اعمال؟
خطاب رسید اما آنان که زینتشان پارسائیست همانا بهشتم را بر آنان مباح می کنم آنان که بواسطه ورع و پرهیز از حرام بمن نزدیک می شوند آنان را در بهشت ها داخل می کنم و کسى را شریکشان نمى کنم، اما گریه کنندگان از خوف من آنان را بازجوئى نمى کنم چنانچه مردم دیگر را روز قیامت بازجوئى می کنم.
رسول خدا بحضرت امیر المؤمنین فرمود: که یا على بر تو باد با شک ریختن از ترس خدا زیرا که خدا بشمارهى هر دانهى اشک تو خانهاى در بهشت برایت می‌سازد و فرمود: اگر گریه کنندهاى در میان جمعیتى باشد خدا بواسطهى او بر تمام آن مردم رحم می کند.
و حضرت فرموده: براى هر چیزى کیل و وزنى است مگر گریه کردن زیرا که اشک دریاى آتش را خاموش مى کند.
