گمان بد، ممنوع!
دیروز فلانی رو فلان جا دیدم. اصلا فکرش رو نمی‌کردم اونم اهل این چیزا باشه.
شنیدی فلانی چکار کرده! آدم دیگه به چشم خودشم نباید اعتماد کنه.
تا اومدم تو اتاق حرفش رو عوض کرد. معلوم نیست داشت با کی حرف می زد!
معلوم نیست تو گوشیش چی داره که همه جا همراهش هست. والا جرات نداری نزدیک گوشیش بشی....
همه این حرفها یه نقطه مشترک دارن. اونم گمان بد هست. به نظرتون چقدر حق داریم دیگران رو قضاوت کنیم؟؟
از خدا بپرسیم:
یا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ...
آهای اونایی که اهل ایمان هستید. حواستون باشه اینقدر سوء ظن نداشته باشید. بعضی هاش که کلا گناهه.
خوبه بدونیم طبق بیان معصومین، باید رفتارهای مومنین رو هفتاد بار توجیه کنیم که خدای نکرده به سوءظن نرسیم.
مثلا شاید یه کاری داشته که رفته یه جای نامناسب. اصلا شاید همراه کسی بوده که چاره نداشته بره. یا دنبال چیزی بوده ... یا هزارتا دلیل دیگه.
خلاصه یک کلام؛ اگه اهل ایمانیم، همدیگه رو قضاوت نکنیم! این اصل تو خانواده واجب‌تره.
#به_انتخاب_تو
