پشت پای لاپوشانی به سیر و آرام شدن فطرت
صدای نوزاد خیلی بلند شد، پدرش یک پستانک مخزن دار را به زور وارد دهان نوزاد کرد تا آرامش کند.
نوزاد بارها پستانک را از دهان خود ش پرت کرد، اما پدرش با ناراحتی مرتب هر بار پستانک را به زور وارد دهانش کرد. بالاخره نوزاد برای اینکه خفه نشود مجبور شد شیر را بخورد. و درنهایت ساکت شد
مادرش بعد از مدتی، فهمید که دست و پا زدن نوزادش برای گرسنگی نیست، فهمید که پایش بد جوری سوخته و نیاز به مداوا دارد.
گاهی ریشه برخی از نگرانی ها زود رنجی ها و افکار منفی ما ندانستن علت اعتراض کودک دورن ما یا فطرت ما است. ما فکر می کنیم که ریشه گریه این فطرت انتقام نگرفتن از همسر یا کینه نگرفتن از اعضای خانواده است.
در حالی که کودک درون یا فطرت ما غذای واقعی خودش را میخاد غذاهایی مثل یاد خدا، بخشیدن اشتباه همسر، کینه نگرفتن از همسر. در واقع ما برای یافتن ریشه اصلی نگرانی خود مشغول امور بیهوده و عبث می شویم.
ذِكْرُ اللَّهِ قُوتُ النُّفُوسِ غررالحکم، ص۳۶۹. یاد خدا غذای اصلی و واقعی نفس ها و روح ها و فطرت ها است.
یادمون باشه که وقتی اشتباه همسرمون رو میبخشیم در حال انجام یاد خدا و احساس آرامش هستیم
