یکی از قوی‌ترین وسایل تأثیر سخن بر مردم آن است که مبلغ قلبا متوکل و متوجه به خداوند متعال باشد. ازاین‌رو باید با اخلاص کامل و توجه قلبی به خدا برنامه‌های تبلیغی خود را شروع کند و از خداوند متعال عاجزانه بخواهد که به او توفیق تبلیغ دین عنایت کند و در این را به او شرح صدر عنایت کند، او را از لغزش‌ها حفظ کند، و چیزی جز حقیقت را بر زبانش جاری نسازد و گفتارش را قابل‌فهم و مؤثر در شنوندگان قرار دهد: «قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی، وَیسِّرْ لِی أَمْرِی، وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِی، یفْقَهُوا قَوْلِی؛ گفت پروردگارا سینه‌ام را گشاده گردان و کارم را برای من آسان ساز و از زبانم گره بگشای [تا] سخنم را بفهمند»[1]
در این صورت یقیناً سخنانش در مردم تأثیر فوق‌العاده‌ای خواهد داشت چراکه با توکل، خودش را به گنجینه لایزال الهی متصل نموده است و از خداوندی که صادق الوعد و مستجاب الدعاست، درخواست یاری کرده است: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ؛ مرا بخوانید تا دعای شما را اجابت کنم»[2] علاوه بر اين به تجربه هم ثابت شده است كه آنچه که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.
[1]. طه/25-28.
[2]. غافر/60.
