تاریخ فجایع کلیسا
در قرن دوازدهم در جنوب فرانسه در آلبی یک فرقه مسیحی تأسیس یافت که پیروان آن کتاب مقدس را به شیوه خاص خود تفسیر می کردند و نمی خواستند زیر بار احکام پا بروند.
طبیعی است که اصل مطلب در این واقعه اختلاف عقیده مذهبی نبوده بلکه نبرد طبقاتی بوده که در زیر شعار مذهب ادامه داشته است.
مالکیت ارضی کلیسا و به طور کلی سلطه روحانیون موجب آزار و مزاحمت صنعتگران غنی و بازرگانان این منطقه شده بود؛ لیکن یوغ کلیسای کاتولیک برگرده توده‌های کشاورز خرده پا و پیشه ور بیشتر سنگینی می کرده و ایشان را به طغیان واداشته است.
مردم آلبی یا مرتدین تقاضای الغای مالکیت ارضی کلیسا و بازگشت به دوران انجیلی را داشتند؛ یعنی دورانی که کلیسا هیچگونه قدرت و نفوذ دنیوی نداشت و روحانیون در حالی که با فقر و فاقه به سر می بردند فقط به تبلیغ احکام انجیل اشتغال داشتند. مسلم است که چنین درخواستی به مذاق کلیسای طماع کاتولیک خوش نمی آمد و لذا تصمیم گرفت که به وظیفه شرعی خود یعنی به برانداختن مرتدین آلبی اقدام کند.
در سال ۱۲۰۸ پاپ اینوسان سوم قوایی برای گوشمالی مردم آلبی اعزام داشت. لشکر عظیمی که او برای این منظور تجهیز کرده بود، به سوی میدان جنگ تاخت. این جنگ ۲۰ سال به طول انجامید. آن منطقه یا آباد به آتش و خون کشیده شد هزار نفر تلف شدند.
-----
ولف، کری، مفهوم انجیل ها، ترجمه ی محمد قاضی، صص ۱۲۵ - ۱۲۶.
