یکی از شیوه های تبلیغ دین توسط پیامبران الهی، بی مزد و منت بودن سخنان آنان بود. این شیوه گذشته از نشان داد خلوص آنها، یک نکته دیگر را فراروی ما قرار می دهد و آن این که؛ پیامبران الهی، در تبلیغ دین، نقطه ضعف (مطلق نقطه ضعف) به دست مردم نمی دادند.
این شیوه تبلیغی باید مورد استفاده مبلغان اسلام (روحانیون، مراکز فرهنگی ایران در خارج از کشور و هر فرد مسلمان) قرار گیرد.
پیامبر و نخواستن اجر از امت
خداوند خطاب به پیامبرش می فرماید: «قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى اللَّه؛ بگو: «هر اجر و پاداشى از شما خواسته ام براى خود شماست؛ اجر من تنها بر خداوند است.»[۱]
البته کار پیامبران با بقیه فرق می کند و ایشان خصوصیات مختص به خود را داشتند؛ مثلا ایشان معصوم و بی عیب ترین مردم بودند؛ ولی دیگر انسان ها(جامعه اسلامی) بی عیب نیستند و نقطه ضعف هایی دارند؛ اما بحث این است که هر چه نقطه ضعف کمتر باشد، گرایش بیشتری به کار تبلیغی آنها می شود.
یک مثال: اگر یک روحانی جوان و کاربلد و جذاب، وارد یک روستا یا شهری شود، به احتمال زیاد در تبلیغ خود موفق می شود؛ زیرا کمترین نقطه ضعف ها را دارد؛ دافعه ندارد، از جوانان فاصله نمی گیرد و مباحث روز را در تبلیغ خود می گنجاند و…
در بحث های کلان تر نیز همین است؛ هر چه ایران مقتدر و کم عیب و نقص تر باشد، اقبال بیشتری به جمهوری اسلامی و مذهب شیعه خواهد شد؛ اما اگر کشور ما خدای ناکرده گرفتار دودستگی شود و مواردی نظیر آن، جدای از مشکلات سیاسی، تبلیغ دین را نیز با مشکلاتی مواجه خواهد کرد.
از این رو قرآن، بر اختلاف نداشتن با هم تاکید می کند: «وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُمْ؛و هرگز راه اختلاف و تنازع نپویید که در اثر تفرقه ترسناک و ضعیف شده و قدرت و عظمت شما نابود خواهد شد.»[۲]
پی نوشت
۱ــ سبا/۴۷
۲ـــ انفال/46