زندگی هر شخصی تابع اهدافی است که برای خود تعریف می‌کند، به این معنی که هر چه هدف مشخص‌تر و مقدس‌تر باشد، آرامش و سعادت بیشتری نصیب انسان خواهد شد. یکی از مهمترین پدیده هایی که لازم است هدف‌گذاری شود، روابطی است که در طول روز با افراد مختلف برقرار می‌کنیم، زمان زیادی را صرف یک رابطه کرده و گاهی ممکن است این زمان به سالها رسیده و بعد با نیم نگاهی می‌بینیم هیچ نتیجه‌ی مثبتی برای ما نداشته است. وارد شدن درروابطی که ظاهری لذت بخش ولی در عین حال اغفال کننده و زیان آور هستند، مارا از درست زندگی کردن دور کرده و زمانی متوجه این موضوع خواهیم شد که بسیار دیر شده است، به قول فرمایش امیرالمومنین علی (علیه السلام) که می‌فرمایند: «...فَبَيْنَا هُوَ يَضْحَكُ إِلَى الدُّنْيَا وَ تَضْحَكُ إِلَيْهِ فِي ظِلِّ عَيْشٍ غَفُولٍ إِذْ وَطِئَ الدَّهْرُ بِهِ حَسَكَهُ...[1] در آن هنگام که در سایه عیش غفلت انگیز به دنیا میخندید و دنیا هم به او لبخند میزد، ناگهان زمانه خار خود را در او فرو میبَرَد.» بهترین راه این است که ما از ایجاد و وارد شدن در یک رابطه از همان ابتدا هدف و نتیجه آن را در نظر گرفته و با در نظر گرفتن همه جوانب آن تصمیمی عاقلانه بگیریم، پسری که به بهانه های مختلف سعی بر برقرار کردن رابطه با دختری را دارد، این وظیفه دختر است که قبل از قبول کردنِ این رابطه، به آثار و پی‌آمد های آن بیاندیشد تا از آسیب ها در امان بماند، وجود مقدس آقا امیرالمومنین علی (علیه السلام) دقت در تصمیم گیری ها را ضامن گرفتار نشدن ذکر کرده و فرموده اند: «مَنْ راقَبَ الْعَواقِبَ سَلُمَ مِنَ النَّوائِب[2] آن كه در عاقبت كارها دقيق شود از گرفتارى ها مصون می‌ماند.»
پی نوشت: [1]. نهج البلاغه، علی بن ابیطالب(علیه السلام)، گردآورنده: شریف الرضی محمد بن حسین، نشر مشهور، قم 1379، ص 341، خطبه 221. [2]. غررالحکم و دررالکلم، علی بن ابیطالب(علیه السلام)، گردآورنده: آمدی عبدالواحد بن محمد. نشر دارلکتاب الاسلامی، قم 1376،ص 484.
